خواب‌ها مى‌توانند جالب، هیجان‌انگیز، وحشتناک و یا صرفاً عجیب و غریب و غیرعادى باشند. در این مقاله با ١٠ واقعیت درباره خواب که توسط پژوهشگران کشف شده است آشنا مى‌شویم.
١- همه خواب مى‌بینند
مردها خواب مى‌بینند. زن‌ها خواب مى‌بینند. حتى بچه‌ها خواب مى‌بینند. همه ما خواب مى‌بینیم، حتى کسانى که ادعا مى‌کنند که خواب نمى‌بینند هم خواب مى‌بینند. در واقع، پژوهشگران دریافته‌اند که افراد معمولاً هر شب چند بار خواب مى‌بینند که هر کدام بین ٥ تا ٢٠ دقیقه طول مى‌کشد. بنابراین، در یک طول عمر معمولى، افراد به طور میانگین شش سال را صرف خواب دیدن مى‌کنند!
٢- امّا اغلب خواب‌ها فراموش مى‌شوند
براساس برآوردهاى صورت گرفته توسط آلن هابسون، پژوهشگر خواب، در حدود ٩٥ درصد خواب‌ها کوته زمانى پس از بیدار شدن، فراموش مى‌شوند. چرا به یاد آوردن خواب‌ها دشوار است؟ براساس یک نظریه، تغییراتى که در مغز در خلال خوابیدن اتفاق مى‌افتد از پردازش و ذخیره‌سازى اطلاعات که براى شکل دادن حافظه مورد نیاز است، پشتیبانى نمى‌کند. اسکن مغزى از افراد به هنگام خواب نشان داده است که قطعه پیشانى، ناحیه‌اى که نقشى کلیدى در شکل دادن حافظه بازى مى‌کند، در خلال خواب REM (حرکات سریع چشم)، یعنى مرحله‌اى که خواب دیدن اتفاق مى‌افتد، غیرفعال است.
٣- همه خواب‌ها رنگى نیستند
با وجودى که در حدود ٨٠ درصد خواب‌ها رنگى هستند امّا درصد کمى از افراد ادعا مى‌کنند که فقط خواب‌هاى سیاه و سفید مى‌بینند. در یک مطالعه، افرادى که در حال خواب دیدن بودند را از خواب بیدار مى‌کردند و از آ‌نها مى‌خواستند که از یک طیف رنگ، رنگى که مطابق با خوابشان بوده را انتخاب کنند. بیشترین رنگى که انتخاب شد، رنگ‌هاى روشن و ملایم بودند.
٤- خواب زن‌ها و مردها متفاوت است
پژوهشگران به تفاوت‌هایى بین محتواى خواب‌هاى زن‌ها و مردها پى برده‌اند. در یک مطالعه، چنین نتیجه‌گیرى شده است که مردها بیشتر از زن‌ها خواب‌هایى درباره پرخاشگرى مى‌بینند. براساس گفته‌هاى ویلیام دامهوف، پژوهشگر خواب، زن‌ها خواب‌هاى طولانى‌تر و با شخصیت‌ها و اشخاص بیشتر مى‌بینند. در ارتباط با شخصیت‌هایى که نوعاً در خواب‌ها ظاهر مى‌شوند، در خواب مردها تعداد شخصیت‌هاى مرد دو برابر تعداد زن‌هاست در حالى که زن‌ها درباره هر دو جنسیت تقریباً به طور برابر خواب مى‌بینند.
٥- حیوانات هم احتمالاً خواب مى‌بینند
آیا تا کنون سگ یا گربه‌اى را دیده‌اید که پا یا دمش را در هنگام خواب تکان مى‌داده است؟ هر چند با اطمینان نمى‌توان در این مورد صحبت کرد اما پژوهشگران معتقدند که حیوانات نیز احتمالاً خواب مى‌بینند. حیوانات نیز مانند انسان‌ها، مراحل خواب شامل چرخه‌هاى REM و NREM را طى مى‌کنند. در یک مطالعه، به گوریلى چند نماد به عنوان ابزار ارتباطى آموخته شد. در یک مقطع، گوریل علامت «شکل خواب» را انتخاب کرد و این احتمالاً نشانگر این بود که تجربه خواب دیدن داشته است.
٦- شما مى‌توانید خواب‌هایتان را کنترل کنید
خواب روشن خوابى است که شما با وجودى که هنوز در حال خواب هستید اما از این که دارید خواب مى‌بینید آگاهى دارید. در خلال این نوع خواب، شما مى‌توانید غالباً محتواى خوابتان را کنترل یا هدایت کنید. تقریباً نیمى از مردم مى‌توانند به یاد آورند که حداقل یکبار چنین خوابى را تجربه کرده‌اند و برخى افراد به دفعات چنین تجربه‌اى را داشته‌اند.
٧- هیجانات منفى در خواب‌ها متداول‌ترند
در طول یک دوره چهل ساله، کالیون هال، پژوهشگر، بیش از ٥٠ هزار خواب را از دانشجویان دانشکده ثبت کرد. این گزارش‌ها در خلال دهه ١٩٩٠ توسط یکى از دانشجویان هال به نام ویلیام دامهوف در دسترس عموم قرار گرفت. گزارش خواب‌ها نشان داد که بسیارى از هیجانات از جمله شادى، لذت و ترس در خواب‌ها وجود داشته است. متداول‌ترین هیجانى که در خواب‌ها وجود داشته اضطراب بوده و به طور کلّى هیجانات منفى بسیار بیشتر از هیجانات مثبت بوده است.
٨- نابینایان نیز خواب مى‌بینند با وجودى که کسانى که قبل از پنج سالگى بینائیشان را از دست داده‌اند، در دوران بزرگسالى خواب‌هاى تصویرى نمى‌بینند امّا هنوز خواب مى‌بینند. علیرغم فقدان تصاویر، خواب افراد نابینا به همان پیچیدگى و روشنى افراد بیناست. خواب افراد نابینا به جاى حس تصویرى، معمولاً شامل اطلاعاتى از دیگر حواس نظیر صوت، لمس، مزه، شنوایى و بویایى است.
٩- در هنگام خواب دیدن، عضلاتتان فلج هستند
مشخصه خواب REM، مرحله‌اى که خواب دیدن در خلال آن اتفاق می‌افتد، فلج عضلانى است. چرا؟ این پدیده، فقدان کشیدگى طبیعى عضلانى در خواب نام دارد و شما را از حرکت و نقش بازى کردن در خواب‌هایتان به هنگام خوابیدن باز مى‌دارد. اساساً به دلیل آن که نورون‌هاى حرکتى تحریک نمى‌شوند، بدن شما حرکت نمى‌کند.

در برخى موارد، این فلج عضلانى حتى تا ١٠ دقیقه پس از بیدار شدن نیز ادامه مى‌یابد. وضعیتى که به آن فلج خواب مى‌گویند. آیا تا کنون برایتان پیش آمده که وسط یک خواب وحشتناک از خواب پریده باشید و ببینید که قادر به حرکت نیستید؟ با وجودى که این تجربه ترسناکى است امّا به عقیده متخصصان کاملاً عادى است و تنها چند دقیقه طول مى‌کشد تا کنترل عادى عضلانى باز گردد.
١٠- بسیارى از خواب‌ها عمومیت دارند با وجودى که خواب‌ها غالباً به شدّت تحت تأثیر تجربیات فردى ما هستند امّا پژوهشگران دریافته‌اند که برخى موضوعات در بین فرهنگ‌هاى مختلف، بسیار مشترکند. براى مثال، آدم‌ها در سراسر دنیا غالباً خواب‌هایى درباره تحت تعقیب بودن، مورد حمله قرار گرفتن و یا پرت‌شدن مى‌بینند. خواب‌هاى مشترک دیگر شامل رویدادهاى مدرسه، احساس یخ‌زدگى و بى‌حرکتى، دیر رسیدن، پرواز و عریان بودن در بین جمع مى‌باشد.

دانشمندان بر این اعتقادند كه «فرهنگ» با تاثیرگذاری بر ساختار و عملكرد مغز، آن را سیم‌كشی می‌كند.

«پارک» از دانشگاه «تگزاس»، و «چیه‌مائو هوانگ» از دانشگاه «ایلینویز»، راه‌هایی که فرهنگ ممکن است از طریق آن بر ساختار مغز و عملکرد آن تاثیر بگذارد را مورد بررسی قرار دادند.

بر اساس یافته‌های این پژوهشگران، شواهدی وجود دارد که فرهنگ‌های هوادار اصول اجتماعی در شرق آسیا، در مقابله با فرهنگ‌های فردگرایانه «غربی»، هم بر مغز و هم بر رفتار اثر می‌گذارند.

اهالی شرق آسیا تمایل دارند اطلاعات را در یک شیوه فراگیر پردازش کنند، در حالی که «غربی‌ها» تمایل دارند تا بر موردهای فردی تمرکز كنند. بنابراین تفاوت‌هایی میان اهالی شرق آسیا و غربی‌ها در زمینه توجه، طبقه‌بندی و استدلال وجود دارد. برای نمونه، در یک مطالعه، پس از مشاهده عکس‌هایی از ماهی‌های در حال شنا، احتمال بیشتری وجود داشت که داوطلبان ژاپنی در مقایسه با داوطلبان آمریکایی، جزییات متنی را به خاطر آورند.

آزمایش‌هایی که حرکت‌های چشمان شرکت‌کنندگان را پیگیری می‌کرد، نشان داد: غربی‌ها زمان بیشتری را به نگاه کردن به اجسام مرکزی اختصاص می‌دهند، در حالی که داوطلبان چینی بیشتر به پس زمینه می‌نگرند. به علاوه، فرهنگ ممکن است در شیوه‌ای که اطلاعات چهره‌ای را پردازش می‌کنیم، نقش داشته باشد.

پژوهش‌های بیشتر نشان داد: وقتی به چهره‌ها نگاه می‌کنیم، اهالی شرق آسیا بر روی منطقه مرکزی چهره‌ها تمرکز می‌کنند، در حالی که «غربی‌ها» گسترده‌تر، نگاه و هم بر روی چشم‌ها و هم بر دهان تمرکز می‌کنند.

به گفته این محققان، همچنین بررسی تغییرات در فرایندهای شناختی، اطلاعاتی در مورد فرایندهای سالمندی و نیز تغییرات مرتبط با فرهنگ که ممکن است رخ دهد، را به دست می‌دهد.

هنگامی که سخن از یادآوری آزاد، حافظه کاری، و سرعت پردازش به میان می‌آید، سالمندی تاثیر بیشتری در مقایسه با فرهنگ دارد و کاستی این عملکردها، نتیجه سالمندی و نه تجربه‌های فرهنگی است. «پارک» و «هوانگ» می‌گویند: با سالمندی، هر دو فرهنگ به سوی ارایه متوازن‌تری از خود و دیگران حرکت می‌کنند و این امر به آن جا منتهی می‌شود که «غربی‌ها» کمتر خودگرا شده و احتمالا اهالی شرق آسیا بیشتر خودگرا شوند.

تعریف
طبق تعریف انجمن سرطان‌شناسی آمریکا تصویرسازی ذهنی شامل تمرینات ذهنی طراحی شده برای پذیرش ذهنی نفوذ سلامتی و بهبودی در بدن است.

مرور
تصویرسازی ذهنی شامل استفاده از تخیل برای خلق مناظر، صداها، بوها، مزه‌ها، یا حس‌های دیگری می‌شود که نوعی رؤیت هدفمند را می‌سازد. تصویرسازی ذهنی یک تکنیک مدیتیشن است که تأثیرات جسمی و روان‌شناختی دارد. در جریان این تکنیک، آرمیدگی ذهن و جسم با کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون و تغییر در امواج مغزی اتفاق می‌افتد. تصویرسازی ذهنی می‌تواند درد را کاهش داده به تأثیر داروها کمک کند و احساس بیمار را بهبود بخشد. این شیوه را همراه با درمان استاندارد در افراد مبتلا به سرطان و بیماری‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌دهند. از این تکنیک برای کار با بیماران دچار فوبیا و افسردگی، کاهش استرس، اضطراب و افسردگی، کاهش فشار خون، کنترل درد، افزایش انگیزه، بهبود آرمیدگی، افزایش کنترل بر زندگی فردی، بهبود روابط و حتی برای کمک به افراد در ترک سیگار استفاده می‌شود.

تاریخچه تصویرسازی ذهنی
این باور که تصویرسازی ذهنی می‌تواند به شفای بیماری‌ها کمک کند، باوری بسیار قدیمی است. تصویرسازی تقریباً در همه فرهنگ‌های دنیا به عنوان یک ابزار درمانی مورد توجه بوده و در بسیاری از مذاهب نیز مطرح شده است. مثلاً سرخپوستان ناوایو دارای شکل مفصلی از تصویرسازی هستند که فرد را ترغیب می‌کند خود را سالم «ببیند». برخی می‌گویند که قدمت این تکنیک‌ها به بابلی‌ها، یونانی‌ها و رومی‌های باستان می‌رسد. مصریان و یونانی‌های باستان، و نیز ارسطو و بقراط پدر پزشکی نوین، بر این باور بودند که تصویرهای ذهنی در مغز ارواحی را آزاد می‌کنند که قلب و بخش‌های دیگر بدن را برمی‌انگیزند. آن‌ها همچنین باور داشتند که یک تصویر ذهنی قوی از بیماری برای ایجاد نشانه‌های آن کافی است. تصویرسازی ذهنی قرن‌ها به عنوان یک درمان طبی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. شواهد ثبت شده‌ای وجود دارد که راهبان تبتی در قرن 13 و 14 با مدیتیشن و تصویرسازی کار می‌کردند که مجسم کنند بودا بیماری‌ها را شفا می‌دهد.

سیمونتون‌ها در سال 1978 به این درمان‌ها با انتشار کتاب پرفروشی به نام «بهبودی دوباره» معروفیت بخشیدند. در این کتاب تجربیات آنان در درمان بیماران سرطانی با تصویرسازی و درمان‌های دیگر تشریح شده است. در حال حاضر از تصویرسازی ذهنی در کلینیک‌های مراکز پزشکی و بیمارستان‌های منطقه‌ای استفاده می‌شود. این روش را اغلب با درمان‌های روان‌شناختی دیگر ترکیب می‌کنند.

تکنیک‌های تصویرسازی ذهنی
این روش‌ها شامل تکنیک‌های تشخیص و ارزیابی بر مبنای تصویرسازی ذهنی، روش‌های آرمیدگی، درون‌بینی، فراخوانی و تکنیک‌های پایگاه‌سازی در ذهن می‌شود. یک تجربه تصویرسازی ذهنی مانند رویاپردازی است به استثنای این که لازم نیست «صبر کنیم» تا ناهشیار، رویا یا آن موضوع را ایجاد کند. هر زمان که بخواهیم می‌توانیم رویایی ایجاد کنیم که به موضوع دلخواه ما مربوط باشد. اگر بخواهیم تصویرسازی ذهنی را برای صدمات عاطفی یا مشکلات جسمی به کار بریم، می‌توانیم از شیوه‌های دینامیک استفاده کنیم.

یکی از معروف‌ترین تکنیک‌ها، کار با «کف دست» است. این تکنیک شامل قراردادن کف دست‌ها روی دو چشم و تجسم رنگی می‌شود که شما با اضطراب یا استرس تداعی می کنید (مثلاً قرمز) و بعد آن رنگ که با آرمیدگی و آرامش تداعی می‌شود (مانند آبی). تجسم یک رنگ آرامش بخش باعث می‌شود شما احساس آرمیدگی کنید و سلامتی و احساس بهبودی را در شما تقویت می‌کند. در دیگر تکنیک‌ها از تصویر استفاده می‌شود مانند تجسم یک توپ از انرژی شفابخش ملایم که در قفسه سینه شکل می‌گیرد و همراه با تنفس در سراسر بدن گسترش می‌یابد. بسیاری از شیوه‌ها شامل تصویرسازی از خود در یک منظره آرامش‌بخش به انتخاب شخص است. جایی مانند ساحل یا چمنزار، با همه مناظر، صداها، بوها و دیگر حس‌ها تا تصویری کامل تجربه شود.

تکنیک رایج دیگر، تصویرسازی هدایت شده نام دارد که شامل تجسم یک تصویر یا هدف مطلوب خاص می‌شود و سپس تصویرسازی از خود در حالی که به این هدف دست می‌یابید. ورزشکاران از این تکنیک‌ها برای پیشرفت ورزشی استفاده می‌کنند. نوعی از درمان هدایت شده که برای بیماران مبتلا به سرطان مفید است، متد سیمونتون خوانده می‌شود. این متد در دهه 70 توسط کارل سیمونتون، یک سرطان‌شناس پرتودرمان‌گر، و استفانی سیمونتون، یک روان‌درمان‌گر ابداع شد. در متد سیمونتون از بیماران دچار سرطان خواسته می‌شود که تجسم کنند بدن آن‌ها در حال جنگ با سلول‌های سرطانی است و در جنگ پیروز می‌شود.

یک تمرین معروف، براساس یک بازی ویدیویی قدیمی به نام Pac-Man طراحی شده است. بیماران باید شخصیت‌های Pac-Man کوچک را تجسم کنند که سلول‌های سرطانی را می‌خورند و نابود می‌کنند، همان‌طور که دشمنان را در بازی از بین می‌برند. سیمونتون‌ها از این متد در کنار درمان‌های رایج سرطان استفاده می‌کردند. اجرای هر جلسه از این تکنیک‌ها 20 تا 30 دقیقه طول می‌کشد.

شواهد تأثیر
مروری بر 46 مطالعه انجام شده از سال 1966 تا 1998 مطرح می‌کند که تصویرسازی هدایت شده می‌تواند در درمان استرس، اضطراب و افسردگی و کاهش فشارخون، درد و برخی از عوارض جانبی شیمی‌درمانی سرطان مفید باشد. مروری دیگر در سال 2002 نشان داد که احتمالاً تصویرسازی ذهنی برای اضطراب و نیز برای تهوع و استفراغ پیش از شیمی‌درمانی سرطان مفید است. (معمولاً پس از چند دوز شیمی‌درمانی بیمار دچار تهوع و استفراغ می‌شود. برخی افراد درست پیش از تجویز دوزهای بعدی دچار تهوع یا استفراغ می‌شوند. این حالت، تهوع یا استفراغ شرطی یا پیشگویانه نامیده می‌شود.) به طور کلی، تصویرسازی ذهنی یکی از مفیدترین اقدامات روان‌شناختی برای کاهش برخی عوارض جانبی شیمی درمانی محسوب می‌شود.

به بدن فرصت شفا بدهیم
می‌توانیم از تصویرسازی ذهنی برای حفظ و استحکام سلامتی در یک بدن قوی یا روبرویی با یک مشکل در سلامتی استفاده کنیم.

چشمان خود را ببندید و ببینید که «محلول جادویی» متعلق به درون شما، سموم، زهرها، درد یا بیماری را از بدنتان می‌زداید، و بدن شما در صلح و آرامش غوطه‌ور می‌شود. یک نفس عمیق بکشید و عمداً خود را ریلکس کنید. در این مرحله از آرمیدگی یا تصویرسازی ذهنی، تغییراتی در بدن تجربه می‌شود. تغیرات فیزیولوژیک به وقوع می‌پیوندد و شفا آغاز می‌شود.

در بسیاری از بیماری‌ها، تصویرسازی ذهنی می‌تواند مشکلات احساسی زمینه‌ای را آشکار کند و به بدن اجازه شفا بدهد. این عشق و حمایت اغلب می‌تواند معجزاتی را در جسم پدید آورد. معجزاتی که بارها در درمان بیماری‌های لاعلاج به ثبت رسیده است.

راهنمای گام ‌به گام برای اجرای یکی از انواع تصویرسازی ذهنی شفابخش

طبق نظر نورمن تریپلت همه افراد وقتی در حضور دیگران واقع شوند افزایش عملکرد پیدا می کنند:اما آیا واقعاً چنین است ؟ پژوهش های بسیاری که بعد ها در زمینه تسهیل اجتماعی یا آسان سازی اجتماعی انجام شد از جمله پژوهش های انجام شده توسط فلوید آلپورت و زایونک ،  نظر تریپلت را تایید نکرد . همانطور که در موقعیت های یکسان و مشابه افراد واکنش ها و رفتارهای متفاوت و مختلفی از خود نشان می دهند ، در این زمینه نیز چنین بنظر می رسد . در پژوهش های نورمن تریپلت فاکتورها و عوامل بسیاری مغفول مانده است .

آیا عملکرد یک فرد برونگرا و یک فرد درونگرا در حضور دیگران افزایش می یابد یا کاهش ؟ و یا یکی افزایش و دیگری کاهش ؟ آیا می توان گفت عملکرد فردی که از سطحی از اضطراب اجتماعی رنج
می برد و یک فرد ضد اجتماعی و یک فرد نمایشی همگی در حضور دیگران افزایش می یابد؟ آیا میتوان انتظار داشت عملکرد فردی که از کمبود اعتماد به نفس و خود باوری رنج می برد و فردی که نیاز شدید به قدرت و یا توجه طلبی افراطی دارد همگی در حضور دیگران افزایش می یابد؟ آیا می توان انتظار داشت که عملکرد فرد جدی از احساس وی نسبت به چگونگی ارزیابی دیگران از رفتار و عملکردش در حضور دیگران دیگران افزایش یابد؟ پاسخ به همه سوالات فوق نمی تواند مثبت باشد. بظر می رسد احساسی که فرد نسبت به دیدگاه دیگران در مورد خودش یا عملکردش دارد و یا انتظاری که از نوع فیدبک دیگران در مورد خود دارد، یا تیپ و ویژگی های شخصیتی در افزایش یا کاهش عملکرد وی بسیار مهم است.

فردی که نیاز بالایی به قدرت یا توجه دیگران دارد در حضور دیگران احتمال افزایش عملکردش حتی اگر این عملکرد از جانب دیگران منفی تلقی شود وجود دارد. فردی که خشم سرکوب شده دارد و تا حدی از ویژگیهای ضد اجتماعی و نمایشی نیز برخوردار است احتمال بسیار بیشتری دارد که در حضور دیگران عملکردش افزایش یابد حتی اگر این عملکرد توهین و ضرب و شتم و کشتار دیگران باشد . چنین فردی است که به اصطلاح اگر ماموریت داشته باشد کلاه بیاورد، با افزایش عملکرد، سر می آورد. چنین افرادی هستند که جلوی دیدگان هزاران نفر عملکرد خشونت ورزی اشان افزایش می یابد.

بطور خلاصه می توان گفت افراد با توجه به تیپ شخصیتی که در آن قرار می گیرند و میزان نیازهای اساسی که دارند در حضور دیگران می توانند از خود افزایش عملکرد نشان دهند یا کاهش .

وقتی دو نفر با هم آشنا می ‌شوند،اوایل رابطه، فاصله‌ هایی با هم دارند که ناشی از خجالت و رودربایستی و عدم شناخت یکدیگر و نبود صمیمیت است؛ اما هر چه این ارتباط پیش می ‌رود، فاصله کمتر می ‌شود و بعد از ازدواج می‌ توان گفت فاصله کاملا از بین می ‌رود و زن و شوهر به هم نزدیک می ‌شوند.

حاصل از بین رفتن فاصله ها صمیمیت است؛ یعنی همسران با هم صمیمی می ‌شوند و از هم خجالت نمی‌ کشند.

شوخی حالتی است که در صمیمیت پیش می ‌آید. شوخی حالتی مثبت در ذهن است و موقعی ایجاد می ‌شود که فردی، موضوعی ناهمخوان، غیرمنتظره یا سرگرم ‌کننده را بگوید یا انجام بدهد یا موقعیتی با همین توصیف برای کسی اتفاق بیفتد که دیگران را بخنداند.

اما در زندگی مشترک همیشه شوخی باعث خنده نمی ‌شود. گاهی شوخ‌ طبعی زیاد باعث دلخوری می‌ شود. وجود شوخی در زندگی مشترک لازم است و نبود آن و خشکی رفتار همسران با هم می ‌تواند مشکل‌ ساز شود. در ادامه به نکات بیشتر و دقیق‌ تری راجع به شوخ‌ طبعی همسران اشاره می ‌کنیم.

● شخصیت‌ های شوخ ‌طبع

شوخ‌ طبعی خصلتی است که بعضی افراد از آن برخوردارند. افراد شوخ ‌طبع معمولا از خنداندن دیگران لذت می‌ برند. این افراد زیاد می ‌خندند و اهل لطیفه گفتن و تعریف کردن خاطرات خنده ‌دار هستند و اتفاقات را از دید طنز می ‌نگرند.

آیا ثروتمندان شادتر از کسانی هستند که پول ندارند؟براساس یک مطالعه پژوهشی که اخیراً درباره پول و روان‌شناسی صورت گرفته، پاسخ این سوال مثبت است. البته روان‌شناسانی که این مطالعه را انجام داده‌اند همچنین گفته‌اند که ثروت روان‌شناختی اهمیت بیشتری از ثروت مادّی دارد. دکتر اد دینر از دانشگاه ایلی نویز و پسرش دکتر رابرت بیسواس- دینر از مرکز روان‌شناسی کاربردی در میلواکی دو تن از خبره‌ترین روان‌شناسان جهان در موضوع شادکامی هستند. آن‌ها تاثیرات ثروت مادّی بر روی شادکامی را مورد مطالعه قرار داده و یافته‌های خود را در صد و هفدهمین کنگره سالانه انجمن روان‌شناسی آمریکا ارائه کردند.

دکتر دینر می‌گوید: «مردم باید از دام تأکید بیش از حدس بر روی منابع مادّی بپرهیزند و مجموعه کاملی از منابع را در نظر بگیرند. این به آن‌ها کمک می‌کند که با شرایط سخت و دشوار بهتر کنار آیند.» به گفته دکتر دینر «مجموعة کامل منابع» شامل ثروت مادّی و ثروت روان‌شناختی است.
این روان‌شناسان به مطالعه‌ای استناد کردند که نشان می‌داد افرادی که گفته‌اند میزان رضایتشان از زندگی در سطح بالایی قرار دارد، دارای درآمد بیشتری بوده‌اند امّا این مطالعه، همچنین نشان می‌دهد که حقوق و درآمد بیشتر به معنی این نیست که آن‌ها احساس شادکامی بیشتری در زندگی روزمره دارند. به عبارت دیگر، درآمد بیشتر به نسبت سایر عوامل، ارتباط مستقیم بیشتری با احساس قوی‌تر شادکامی داشته است.

به گفته دینر این ممکن است کسانی را که برای مدت‌های طولانی شنیده‌اند که پول خوشبختی نمی‌آورد، متعجب سازد. او می‌گوید «پول چیزی است که برای اغلب مردم مطلوبیت زیادی دارد و آن‌ها در بیشتر ساعت‌های بیداری خود به دنبال آن هستند. بنابراین، تعجب‌آور است اگر هنگامی که از مردم خواسته می‌شود زندگیشان را ارزیابی کنند، پول در آوردن بیشتر هیچ اثری نداشته باشد.»

با وجود این، در بعضی موارد، پول می‌تواند باعث ناخشنودی و اضطراب گردد.
میزان رضایت زندگی تحت تأثیر حقوق و درآمد است امّا تنها تا حدّ مشخصی. به گفتة دکتر دینر «ما اساساً دو نوع خوشبختی و رونق داریم: اقتصادی و روان‌شناختی. من نمی‌دانم کدامیک بهتر از دیگری است. امّا آنچه یافته‌ایم این است که با وجودی که پول ممکن است قادر باشد زندگی راحت‌تری را برای افراد به ارمغان آورد امّا لزوماً در لحظات لذت‌بخش زندگی که از انجام فعالیت و معاشرت با مردم به دست می‌آید نه از کالاهای مادّی و تجملات، دخالتی ندارد.»
مردم برای افزایش احساس شادکامی خود نیاز دارند که با افراد مورد علاقه‌شان وقت بگذرانند و به دنبال تجربیات زندگی که احساس خوشایندی در آن‌ها به وجود می‌آورند باشند. رضایت زندگی به خرید کالاهای مادّی یا سرمایه‌گذاری مادّی برای تولید ثروت بیشتر ارتباط ندارد... بلکه به صرف وقت با مردم و انجام فعالیت‌های جالب، تفریحی و چالش برانگیز مربوط است.
با وجودی که ثروت مادّی می‌تواند مردم را خوشحال کند امّا چیزی که در لحظات دشوار زندگی به طور واقعی به درد می‌خورد، پشتیبانی دیگران، شوخ‌طبعی، دعا و یادگیری مهارت‌های انطباقی جدید است. پول کمک می‌کند امّا نمی‌تواند تمام مشکلات و مصائب زندگی را تسکین بخشد. به گفته دکتر بیسواس دینر «وفق‌پذیری با رویدادهای خوب و بد، بخشی از ثروت روان‌شناختی ماست زیرا به ما کمک می‌کند که در زندگی پیش رویم.»

پول می‌تواند شادکامی به ارمغان آورد ... امّا نمی‌تواند رضایت زندگی را در طولانی مدّت و به صورت پایدار حفظ کند. و گاهی ثروت مادّی به اضطراب و افسردگی می‌انجامد، به ویژه هنگامی که مسأله خیانت در زناشویی مطرح باشد.

آپدیت نود 32 تاریخ 25/12/90

آپدیت نود 32 تاریخ 24/12/90

آپدیت نود 32 تاریخ 23/12/90

آپدیت نود 32 تاریخ 22/12/90

آپدیت نود 32 تاریخ 21/12/90

آپدیت نود 32 تاریخ 20/12/90

آپدیت نود 32 تاریخ 19/12/90

آپدیت نود 32 تاریخ 18/12/90

آپدیت نود 32 تاریخ 17/12/90

آپدیت نود 32 تاریخ 15/12/90